Kupiłem ten film jakoś z dobre 10 lat temu, ale wtedy nie podołałem i po 40 minutach wyłączyłem, bo niestety kompletnie mnie znudził. Mając wolny czas postanowiłem się z nim zmierzyć i tym razem efekt był nieco inny, choć daleko mi od zachwytów. Warta uwagi jest pierwsza połowa o początkach Howarda Hughes'a, bo jest zdecydowanie najciekawsza i przyjemnie się ogląda jak główny bohater wzbija się na wyżyny - taką magię kina trochę czuć. Niestety gdzieś po 1,5h film zaczyna się już ciągnąć i nudzić. Szczególnie podczas scen jak Howard zamyka się w sali kinowej - no ciągnie się to w nieskończoność. Na szczęście potem jest dość niezła scena komisji i to jeden z najlepszych momentów tego filmu. Jeśli chodzi o stronę techniczną, to odwzorowanie lat 30. jest całkiem okej - wyszło nieźle i klimatycznie. Niestety efekty specjalne i pokazanie samolotów w locie to istna tragedia. Film jest z 2004 r., z niemałym budżetem, a efekt okazuje się być żenujący. Nie będę nawet porównywał z jakimiś hitami lat 90., bo ten film nie ma startu do nich, mając gorsze efekty specjalne niż najtańsze filmy o Bondzie i Godzilli z lat 60. Serio - to jakaś kpina. Tak sztucznego "niebieskiego ekranu" i CGI nie widziałem od dawna. Ale w sumie każdy film Scorsese ma tandetne efekty specjalne z wyjątkiem tych realizowanych przed 2000 r. Nie wiem - może kogoś z was wbiło to w fotel, ale mnie wszystkie sceny powietrzne wprawiły w zażenowanie, bo w latach 60. takie sceny kręcono o stokroć lepiej przy użyciu gorszych technik i z kilkukrotnie niższym budżetem. Jeśli chodzi o aktorstwo to jest całkiem OK, chociaż Leoś grał chyba nieco karykaturalnie. Co prawda nie znam biografii Howarda Hughes'a, ale tutaj wyglądało to tak jakby aktor ewidentnie przeginał. Choć tutaj akurat mogę się mylić. No cóż - mimo dobrej realizacji, to z powodu dłużyzn i katastrofalnych efektów specjalnych nie mogę ocenić tego filmu na ocenę wyższą niż 6 - daję zatem 5/10. Warto się zapoznać, ale jednak "na raz" i do zapomnienia.